17 & 18 Αυγούστου 2008: Μόσχα – Κίεβο
Ήταν μια από τις μακρύτερες μέρες του Οδοιπορικού που περάσαμε εν κινήσει… Έχοντας να διανύσουμε περίπου 800 χιλιόμετρα και επιπλέον τη διέλευση των συνόρων Ρωσίας-Ουκρανίας, η προοπτική να φτάσουμε στο Κίεβο το ίδιο βράδυ έσβησε γρήγορα. Ο χρόνος αναμονής για τις απαραίτητες γραφειοκρατικές διαδικασίες στα ρωσικά και τα ουκρανικά σύνορα από τη μια και τα οδικά έργα στον Εθνικό δρόμο προς την ουκρανική πρωτεύουσα από την άλλη μας υποχρέωσαν να διακόψουμε την προγραμματισμένη μας διαδρομή και να διανυκτερεύσουμε στην πόλη Ghlukhiv. Μετά από μια περίπλοκη αναζήτηση του χώρου τον οποίο μας εξασφάλισε η ελληνική Πρεσβεία για να διανυκτερεύσουμε, τελικά τον εντοπίσαμε και στήσαμε αργά το βράδυ τις σκηνές μας. Ήταν ένας χώρος σαν κρυψώνα με γύρω-γύρω δέντρα ακριβώς δίπλα από τον αστυνομικό σταθμό του Ghlukhiv, όπου ξεκουραστήκαμε υπό το άγρυπνο βλέμμα των προστατών μας αστυνομικών!
Την επόμενη μέρα το πρωί, ξαναπήραμε τον δρόμο για το Κίεβο, όπου φιλοξενηθήκαμε μετά από ενέργειες της Πρεσβείας της Ελλάδας σε ένα οικοτροφείο για κωφάλαλα παιδιά, το οποίο άνοιξε τις πόρτες του εν μέσω διακοπών ειδικά για εμάς. Η ευγενέστατη διευθύντρια του η οποία μας υποδέχθηκε αυτοπροσώπως, οδήγησε πρώτα τις γυναίκες της αποστολής στον 2ο όροφο και στη συνέχεια τους άνδρες στον 1ο όροφο, όπου μας περίμεναν απλά, καθαρά και φροντισμένα δωμάτια. Μια ακόμα ευχάριστη έκπληξη για όλους εμάς ήταν και το υπέροχο δείπνο το οποίο μας προσφέρθηκε στο εστιατόριο του Οικοτροφείου με πρωτοβουλία της ελληνικής Πρεσβείας και όπου είχαμε τη χαρά να φάμε μαζί με το προσωπικό της Πρεσβείας, εκπροσώπους της ελληνικής παροικίας και του προσωπικού του Οικοτροφείου.
Στη διάρκεια του δείπνου, ο αρχηγός της αποστολής Γιώργος Καραμπάτος και μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής του Οδοιπορικού όπως ο Γιώργος Πετσωτάς πήραν τον λόγο για να ευχαριστήσουν τους οικοδεσπότες για την υπέροχη υποδοχή αλλά και τους οδοιπόρους για την συμμετοχή τους σε αυτή τη δύσκολη προσπάθεια με στόχο τη μεταφορά των μηνυμάτων και των αξιών της ελιάς…