Στις αρχές Οκτωβρίου 2025 εθελοντές από 8 χώρες έφτασαν στην Παλαιστίνη (Δυτική Όχθη) για να συμμετάσχουν στο μάζεμα της ελιάς, ως ένδειξη αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους αγρότες σε αυτή την εξαιρετικά σημαντική γι’ αυτούς γεωργική περίοδο του έτους. Μεταξύ αυτών δύο άνθρωποι των ‘’Δρόμων της Ελιάς’’ o Γιώργος Τσίρης και η Μαρινέλλα Κατσιλιέρη.
Σκοπός όλων των εθελοντών –Ελλήνων και ξένων– ήταν να συμβάλλουν στην προστασία των ευάλωτων ελαιώνων της Παλαιστίνης στις αυξανόμενες προκλήσεις, να βοηθήσουν στο λιομάζωμα και να καταγράψουν παραβιάσεις σε περιοχές που απειλούνται από τη βία των ισραηλινών εποίκων και την κατάσχεση γης.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι το δέντρο της ελιάς αποτελεί ζωτική πηγή διαβίωσης για χιλιάδες παλαιστινιακές οικογένειες. Στις συνθήκες της στρατιωτικής κατοχής και της βίας των εποίκων, η συγκομιδή του καρπού της αποτελεί μια πράξη με μεγάλη συμβολική σημασία, ριζωμένη στην ιστορία, τον πολιτισμό και τον αγώνα των Παλαιστίνιων για την επιβίωσή τους και την παραμονή στη γη και στα σπίτια τους.
Οι εθελοντές φιλοξενήθηκαν σε χωριά της Ζώνης C της Δυτικής Όχθης, όπου η βία των ισραηλινών εποίκων είναι πιο διαδεδομένη. Την φροντίδα για τη φιλοξενία και τη συμμετοχή τους στη συγκομιδή της ελιάς είχε η Ένωση Επιτροπών Αγροτικής Εργασίας (UAWC) ένας διεθνώς αναγνωρισμένος αναπτυξιακός οργανισμός που προωθεί τη συνεταιριστική δράση και τον εθελοντισμό με στόχο την παροχή μιας μη βίαιης και ειρηνικής διεθνούς προστατευτικής παρουσίας εντός αυτών των στοχοποιημένων κοινοτήτων.
Το χρονικό της απέλασης (μαρτυρία)
‘’Τις πρώτες μέρες της διαμονής μας Ισραηλινοί έποικοι σε μια προσπάθεια να καταλάβουν παλαιστινιακή γη, να επεκτείνουν τους παράνομους ισραηλινούς οικισμούς και να εκφοβίσουν τις τοπικές κοινότητες ώστε να φύγουν, ξερίζωσαν 150 ελαιόδεντρα στο χωριό Μπαρντάλα, στη βόρεια κοιλάδα του Ιορδάνη, καταστρέφοντας τα μέσα διαβίωσης πολλών οικογενειών. Επιθέσεις έγιναν επίσης σε παλαιστινίους αγρότες στο Μπεϊτ Φατζάρ, νότια της Βηθλεέμ, τραυματίζοντας αρκετούς από αυτούς. Μάρτυρες ανέφεραν ότι οι επιτιθέμενοι πέταξαν πέτρες, έβαλαν σκυλιά να κυνηγήσουν ανθρώπους και έκαψαν αυτοκίνητα.
Στις 16 Οκτωβρίου 2025 βρισκόμαστε σε διαδικασία συγκομιδής του καρπού με τα χέρια (χωρίς μηχανικά μέσα) σε έναν ελαιώνα πλησίον της πόλης Χαουάρα. Ειδοποιημένοι από έποικο (και παρουσία του) εμφανίστηκαν αρχικά 10 οπλισμένοι στρατιώτες και στη συνέχεια άλλοι τόσοι αστυνομικοί και μας οδήγησαν στην παρακείμενη κατοικία του ιδιοκτήτη του ελαιώνα τείνοντας στο πρόσωπό μας τα όπλα τους. Μας αφαίρεσαν διαβατήρια και κινητά τηλέφωνα και μας οδήγησαν στην γενική αστυνομική διεύθυνση στην πόλη Ariel, όπου παραμείναμε υπό κράτηση, ανακρινόμενοι. Μετά από πολύωρη ολονύκτια κράτηση πληροφορηθήκαμε ότι κατηγορούμαστε για τρομοκρατία και οδηγηθήκαμε στα κρατητήρια του αεροδρομίου Ben Gurion του Tel Aviv για απέλαση. Πέντε εθελοντές απελάθηκαν πριν από την αργία του Σαββάτου(18/10/2025). Οι υπόλοιποι οδηγήθηκαν στη φυλακή GIVON, όπου παρέμειναν αρκετές μέρες και δεμένοι χειροπόδαρα δικάστηκαν προτού απελαθούν μέσω Ιορδανίας.
Σε όλη τη διάρκεια της κράτησης δεν είχαμε δικαίωμα επικοινωνίας ούτε με την οικογένεια μας ούτε με την Πρεσβεία της χώρας μας αλλά ούτε και μεταξύ μας, είμασταν υπό συνεχή επίβλεψη στρατιωτών και αστυνομικών με βαρύ οπλισμό, χωρίς πρόσβαση στα προσωπικά μας είδη και φάρμακα, επί ώρες χωρίς νερό και χρήση τουαλέτας και υφιστάμενοι συνεχείς προσταγές, υποτίμηση και ειρωνικά σχόλια από τους ισραηλινούς αξιωματούχους.’’
Συμπέρασμα…
Αυτή η συμπεριφορά απέναντι σε μια ειρηνική δραστηριότητα όπως το λιομάζωμα, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση του Ισραήλ δεν πείθει υποστηρίζοντας ότι πολεμάει την τρομοκρατία. Στην πραγματικότητα, πολεμάει τη μνήμη, την παράδοση και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Κάθε ελαιόδεντρο που κόβεται ή εγκαταλείπεται, κάθε παιδί που μεγαλώνει με τον φόβο των εποίκων, κάθε πράξη αλληλεγγύης που εκλαμβάνεται ως τρομοκρατία, δηλώνει την άρνησή τους να δούνε τον άλλον ως άνθρωπο. Είτε είναι παλαιστίνιος κάτοικος της Δυτικής Όχθης, είτε ξένος.
Μερικοί αριθμοί
Η καλλιέργεια της ελιάς είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ζωής και της οικονομίας των Παλαιστινίων. Με πάνω από 10 εκατομμύρια ελαιόδεντρα στα κατεχόμενα εδάφη, ο τομέας της ελιάς είναι ζωτικής σημασίας για τουλάχιστον 100.000 παλαιστινιακές οικογένειες. Ωστόσο, οι αγρότες αντιμετωπίζουν σημαντικές απειλές, όπως κατασχέσεις γης, επιθέσεις από εποίκους και περιορισμούς στην πρόσβαση. Από το 1967, 800.000 ελαιόδεντρα έχουν ξεριζωθεί και δεκάδες χιλιάδες άλλα έχουν υποστεί ζημιές από βία ή παραμέληση. Μόνο κατά τη συγκομιδή του 2023, καταστράφηκαν πάνω από 278.000 δέντρα, με αποτέλεσμα απώλειες 10 εκατομμυρίων δολαρίων για τους αγρότες. Οι συνεχιζόμενοι περιορισμοί και η βία έχουν καταστήσει τη συγκομιδή ελιάς πιο επικίνδυνη, με 3.100 δέντρα να έχουν καεί ή κοπεί μόνο το 2024.
Η βία των ισραηλινών εποίκων στη Δυτική Όχθη έχει κλιμακωθεί δραματικά, με την Περιοχή C να υφίσταται το μεγαλύτερο βάρος αυτών των αμείλικτων επιθέσεων. Αυτές οι πράξεις επιθετικότητας δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής απομάκρυνσης των κατοίκων και συστηματικής κλοπής γης με στόχο την επέκταση των ισραηλινών οικισμών και την επιβολή ελέγχου επί της κατεχόμενης παλαιστινιακής γης.
Σύμφωνα με στοιχεία του Γραφείου Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων των Ηνωμένων Εθνών (OCHA), οι έποικοι έχουν επιτεθεί σε Παλαιστινίους σχεδόν 3.000 φορές στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη τα τελευταία δύο χρόνια. Τον Οκτώβριο του 2024, το Al Jazeera ανέφερε ότι σε λιγότερο από ένα χρόνο είχαν καταγραφεί 1.423 περιστατικά βίας από εποίκους στη Δυτική Όχθη, με 321 περιστατικά στην επαρχία Ραμάλα και Αλ Μπιρέ, 319 περιστατικά στην επαρχία Ναμπλούς και 298 στην επαρχία Χεβρώνα. Ενώ το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής του κόσμου παραμένει στραμμένο στη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα, σε απόσταση αναπνοής, οι Ισραηλινοί έποικοι, συχνά με την υποστήριξη στρατιωτών, συνεχίζουν τις καθημερινές επιθέσεις και επιδρομές σε όλη την κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Μόνο τους πρώτους οκτώ μήνες του 2025 έχουν σημειωθεί περισσότερες από 1.000 βίαιες επιθέσεις από εποίκους… που δείχνει ότι η φετινή χρονιά είναι σε καλό δρόμο να γίνει η πιο βίαιη μέχρι σήμερα.
